มีผู้อาราธนาให้แสดงธรรม ว่าเพราะเหตุใดคนที่เคยสนิทสนมกันมากๆ แล้ววันหนึ่งเหมือนไม่รู้จักกันเลย

ที่เห็นได้ชัดเจนเลยก็คือ เพราะเขาไม่ใช่มิตรแท้ซึ่งกันและกัน

มิตรแท้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้ากล่าวว่ามี 4 ประเภท คือ ...

1. มิตรมีอุปการะ
2. มิตรร่วมทุกข์ร่วมสุข
3. มิตรแนะประโยชน์
4. มิตรมีความรักใคร่

มิตรเทียม ก็มี 4 ประเภท คือ ...

1. ตนปอกลอก
2. คนดีแต่พูด
3. คนหัวประจบ
4. คนชักชวนในทางเสื่อม

และความเป็นเพื่อนกัน ก็มี 3 ประเภท คือ บัณฑิตคบกับบัญฑิต บัณฑิตคบกับคนพาล และคนพาลคบกับคนพาล

ตอนแรกที่สนิทกันมาก ก็เพราะยังไม่รู้อัธยาศัยกันดีพอ ความใกล้ชิดกันหรือชอบทำอะไรคล้ายๆกันก็อาจเป็นเหตุทำให้สนิทกัน แต่พอคบกันไปนานๆ หากอีกฝ่ายที่เป็นบัณฑิตเริ่มรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนพาล ก็จะเลิกคบกันไปเอง เหมือนผึ้งกับแมลงวันที่ไม่อาจใช้ชีวิตร่วมกันได้

มิตรที่จะคบกันได้นานก็คือ มิตรแท้คบกับมิตรแท้ หรือมิตรเทียมคบกับมิตรเทียม เพราะอายตนะเหมือนกันก็จะสบายใจที่จะอยู่ร่วมกัน เช่นนกย่อมอยู่กับฝูงนก เนื้อย่อมอยู่กับฝูงเนื้อ

คนดีๆ คงไม่มีใครอยากจะคบกับคนปอกลอก เห็นแก่ตัว ดีแต่พูด ประจบเพื่อหาประโยชน์ ชักชวนแต่ทางเสื่อม เวลาต้องการความช่วยเหลือก็ไม่เคยพึ่งได้ ลับหลังก็พูดจาทำลายให้เสียหาย ทำร้ายให้เจ็บใจ

สรุปว่า ถ้าเจอคนที่เคมีไม่ตรงกัน (เราดีเขาชั่ว หรือเราชั่วเขาดี) ก็อย่าไปคบกันให้เสียเวลาเลย ต่างคนต่างไปน่ะดีแล้ว

Cr.Somchet Mhin Jearanaisilpa

#มิตรแท้ #มิตรเทียม #ผู้นำแสงสว่างออนไลน์ #072today