อานุภาพหลวงปู่ สู่โลกปัจจุบัน ตอน ช่วย 'สัมมา อะระหัง' หน่อย

เปรี้ยง!!! เสียงดังเหมือนฟ้าผ่าพุ่งเข้าไปกระทบประสาทหูของคุณนวรัตน์ ชั่ววูบนั้นเธอรู้สึกว่า มีอะไรบางอย่างพุ่งมากระแทกรถของเธออย่างรุนแรง พร้อมๆ กับความรู้สึกของเธอก็ดับลง โดยไม่ทันมีเวลาคิดว่าอะไรเกิดขึ้นกับตัวเอง

ก่อนประสบอุบัติเหตุ คุณนวรัตน์ อัจนานุบาล บอกกับตัวเองอย่างมีความสุขว่า "อีกไม่กี่วันแล้วสินะ ที่เราจะได้ไปนั่งสมาธิที่สวนพนาวัฒน์" แต่สุดท้ายเธอต้องไปนอนที่โรงพยาบาลแทน เพราะขณะที่เธอขับรถมอเตอร์ไซค์จะไปเอาชุดขาวที่บ้านคุณแม่ในอำเภอลับแล มีวัยรุ่น 2 คน ซ้อนมอเตอร์ไซค์กันมา แล้วซิ่งฝ่าไฟแดงพุ่งมาชนรถเธออย่างจัง จนเธอกระเด็นตกจากรถ หัวกระแทกบาทวิถีหมดสติ เลือดนองพื้น คอพับ จนใครๆ พากันคิดว่า เธอคอหักตายไปแล้ว ไม่นานนักรถป่อเต็กตึ๊งก็มานำร่างของเธอส่งโรงพยาบาลอุตรดิตถ์ ส่วนนักซิ่ง 2 คน คงตกใจและกลัวความผิดจึงหายต๋อมไปเลย

ช่วงที่หมดสติ คุณนวรัตน์ฝันว่าอยู่ในห้องที่มืดสนิทแล้วอยู่ๆ ก็มีแสงสว่างเป็นจุดเล็กนิดเดียวปรากฎขึ้น เธอวิ่งไปที่แสงนั้น เพราะอยากออกจากความมืด ทันใดนั้นมีเสียงพูดขึ้นว่า
"จะไปไหนลูก"
เธอมองไปก็เห็นคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง แต่กายของท่านใสเหมือนน้ำ เธอตอบคุณยายไปว่า
"จะไปจุดสว่างนั้นค่ะ"

แล้วคุณยายก็กระชากข้อมือข้างซ้ายของเธออย่างแรงจนรู้สึกไปถึงกายเนื้อ เธอจึงได้สติและพบว่าตัวเองอยู่ในห้องไอซียู ตอนนั้นเธอกำลังสะลึมสะลือ มึนๆ ยังลืมตาไม่ได้ ซึ่งเป็นอาการที่สมองถูกกระทบกระเทือนจนระบบการสั่งงานเสียไป

เมื่อรู้สึกตัว สิ่งแรกที่คุณนวรัตน์นึกถึงก็คือเหรียญปราบมารที่ห้อยอยู่ที่คอ และในขณะที่เธอนอนอยู่นั่น จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงพระสวดมนต์และมีเสียงจากข้างในบอกว่า
"ช่วย 'สัมมา อะระหัง' หน่อย"
เธอจึงทำตาม และตลอดเวลาที่นอนอยู่บนเตียงคนป่วย เธอยังคงภาวนา
"สัมมา อะระหัง" ไปเรื่อยๆ และอธิษฐานขอให้หลวงปู่ช่วย

เนื่องจากศีรษะของเธอฟาดพื้นอย่างแรง หมอจึงต้องสแกนสมอง ผลการตรวจพบว่ามีเลือดคั่งในสมองเยอะมาก เธอได้ยินคุณหมอบอกญาติๆว่า
"ต้องผ่าตัดเอาเลือดที่คั่งในสมองออกด่วน แต่หมอไม่รับประกันโอกาสรอด 50:50 ถ้าโชคดีรอดตายก็ต้องเป็นอัมพฤกษ์ ให้ญาติทำใจได้เลย"

ตอนนั้นพี่ๆ น้องๆ ของเธอร้องไห้ระงมอยู่ข้างเคียง

ขณะนั้นญาติทุกคนอนุญาตให้หมอผ่าตัดได้ แต่คุณแม่สามีของเธอค้านว่า
"ไม่ให้ผ่า" เพราะเกรงว่าผ่าแล้วจะแย่กว่าเดิม แต่หมอบอกว่า "โดยหลักการแพทย์ควรจะผ่า ถ้าตัดสินใจช้าโอกาสรอดก็ยิ่งน้อยลง"

คุณนวรัตน์ลืมตาหรือพูดโต้ตอบกับใครไม่ได้เลย ได้แต่ภาวนา "สัมมา อะัระหัง" ไปเรื่อยๆ และนึกถึงเหรียญหลวงปู่ปราบมารอย่างต่อเนื่อง

อยู่ๆก็เห็นองค์พระใสเหมือนแก้วผุดขึ้นมาแทน เธอมององค์พระที่เห็นในสมาธิไปเรื่อยๆ ไม่น่าเชื่อว่า วันต่อมาคุณหมอมาสแกนสมองเพื่อหาข้อสรุปว่าต้องผ่าตัดหรือไม่ กลับพบว่าผลสแกนสมองครั้งที่ 2 ไม่พบเลิอดคั่งในสมองเลย

ในทางการแพทย์ถือว่า เรื่องแบบนี้ไม่ธรรมดา เพราะปกติถ้ามีเลือดคั่งในสมอง แค่วันสองวันมาสแกนใหม่ต้องเจอแน่นอน ทิ้งไว้นานเป็นเดือนก็ยังเจอ แต่จะเห็นว่าเป็นเลือดเก่า แม้ในกรณีที่มีเลือดคั่งน้อยกว่านี้ก็ยังสแกนเจอ แต่นี่มันเลือดตั้งมากมายคั่งอยู่ในสมอง สแกนแล้วกลับไม่เห็นเลือด ไม่รู้หายไปไหนหมด แบบนี้แปลก ทำให้หมอถึงกับตะลึงงัน ตรวจผลซ้ำแล้วซ้ำอีก และบอกว่า
"เป็นไปได้ยังไง เมื่อวานก็เห็นมีเลือดคั่งอยู่ วันนี้หายไปแล้ว ตั้งแต่หมอเกิดมาไม่เคยเจอเคสมหัศจรรย์อย่างนี้เลย"

หมอหาคำตอบไม่ได้ แต่คุณนวรัตน์หาได้ เธอบอกกับทุกคนว่า
"ที่รอดมาได้เพราะหลวงปู่วัดปากน้ำช่วยไว้ ไม่งั้นเป็นผุยผงไปแล้ว"

และจากที่หมอบอกว่า เธอจะตายหรือไม่ก็ต้องเป็นอัมพฤกษ์ กลายเป็นว่านอนโรงพยาบาลอีกแค่ 7 วัน ก็หายเป็นปกติ กลับบ้านได้ ไปทำงานได้

ในช่วงนั้น ข่าวการรอดตายหายป่วยของคุณนวรัตน์ แพร่สะพัดไปทั่วโรงพยาบาล จนมีนักศึกษาแพทย์ฝึกงานของเขาก็ชวนไปวัดพระธรรมกายบ่อยๆ แต่พอเจอเคสนี้ นักศึกษาแพทย์รีบไปวัดกับพ่อเลย

เรื่องของคุณนวรัตน์ทำให้ทุกคนที่รู้เรื่องต่างอัศจรรย์ใจ เกิดความศรัทธาและเชื่อมั่นในความศักดิ์สิทธิ์ของพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระผู้ปราบมาร ว่าทานมีอานุภาพ มีความเมตตา และมีพระคุณกับลูกหลานสุดจะประมาณ แม้ท่านมรณภาพไปแล้ว หากใครหมั่นระลึกถึงท่าน เคารพบูชาท่าน ท่านก็ยังช่วยเหลือได้เหมือนเมื่อครั้งที่ท่านยังมีชีวิตอยู่