คนในโลกส่วนใหญ่คิดกันว่า จุดประสงค์การแต่งงาน มีสามี มีภรรยา และมีลูก เพื่อจะได้มีที่พึ่ง แต่มีข้อสังเกตว่า มีหลายกรณีที่ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเพราะมีปัญหาต่างๆตามมามากมาย ทั้งปัญหาในชีวิตคู่และปัญหาลูกๆ บางคนเมื่อยกสมบัติให้ลูกแล้วกลับถูกลูกแท้ๆเฉดหัวออกจากบ้านก็มี แล้วอะไรคือที่พึ่งที่แท้จริงที่จะยังความสุขให้เกิดขึ้นได้

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในทุติยปุญญาภิสันทสูตรว่า ท่อธารบุญท่อธารกุศล 4 ประการนำมาซึ่งความสุข ให้ผลอันดีเลิศ มีความสุขเป็นวิบาก เป็นทางสวรรค์ เป็นไปเพื่อผลที่ปรารถนาที่รักใคร่ที่ชอบใจ เพื่อประโยชน์ และเพื่อสุข ท่อธารบุญกุศล 4 ประการ คือ

1. เป็นผู้มีความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระพุทธเจ้า

2. เป็นผู้มีความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระธรรม

3. เป็นผู้มีความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระสงฆ์

4. เป็นผู้มีศีลไม่ขาด ไม่ทะลุ ไม่ด่าง ไม่พร้อย ไม่ถูกตัณหาและทิฏฐิครอบงำ มีใจเป็นสมาธิ

ท่อธารบุญท่อธารกุศล 4 นี้ นำมาซึ่งความสุข ให้ผลอันดีเลิศ มีสุขเป็นวิบาก เป็นทางสวรรค์ เป็นไปเพื่อผลที่ปรารถนาที่รักใคร่ที่ชอบใจ เพื่อประโยชน์ และเพื่อสุข

จากพระสูตรนี้ขยายความได้ว่า เมื่อมีความเลื่อมใสในพระรัตนตรัยแล้ว ก็จะยึดถือพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง และสั่งสมบุญด้วยการให้ทาน รักษาศีล และนั่งสมาธิ เมื่อทำได้ต่อเนื่องและใจจดจ่ออยู่ในบุญ บุญจะคอยเกื้อหนุนให้เราเป็นสุข ยิ่งถ้านั่งสมาธิจนได้เข้าถึงธรรมด้วยความสุขก็จะเพิ่มพูนทับทวี

และเมื่อเลื่อมใสในพระรัตนตรัยแล้วก็จะเข้าวัดฟังธรรม จะทำให้เข้าใจความจริงของชีวิต จะรู้ว่า กิเลสเป็นต้นเหตุให้ทำบาปและชีวิตถูกลิขิตด้วยกรรม จะเข้าใจว่า การที่ชีวิตคู่อยู่กันได้ไม่ตลอดรอดฝั่งเพราะสั่งสมบุญร่วมกันมาน้อยบ้าง เพราะไม่มีศีลบ้าง การที่มีลูกอกตัญญูเพราะในอดีตชาติชาติใดชาติหนึ่งตนขาดบุญเลี้ยงดูพ่อแม่ กรรมจึงส่งผลให้ได้ลูกแบบนั้นแม้ในชาตินี้ตนจะเลี้ยงดูลูกอย่างดีก็ตาม

เมื่อเข้าใจความจริงของชีวิต เข้าใจกฎแห่งกรรม เข้าใจบุญบาปแล้ว ก็จะปฏิบัติตนได้ถูกต้อง หมั่นสั่งสมบุญ ไม่ทำบาป หากตนเป็นลูกก็จะตั้งใจเอาบุญเลี้ยงดูพ่อแม่อย่างดี เกิดภพชาติต่อไปบุญก็จะส่งผลให้ได้ลูกที่ดี หากคิดจะมีคู่ชีวิตก็สั่งสมบุญ รักษาศีล อธิษฐานจิตให้ได้คู่ชีวิตที่มีศีล เมื่อบุญมากพอก็จะบันดาลให้ได้ตามนั้น

ส่วนใครต้องการครองโสดก็จะมีเวลาเข้าวัดสั่งสมบุญฟังธรรมและปฏิบัติธรรมมากขึ้น เมื่อเข้าถึงธรรมแล้วก็จะเป็นสุขมากๆ และไม่ต้องกลัวว่า แก่ตัวไปจะไม่มีคนดูแล หากสั่งสมบุญไว้มาก ทำความดีไว้มาก บุญจะบันดาลให้มีคนมาดูแล มีหลวงปู่หลวงพ่อหลายรูปบวชตั้งแต่เป็นสามเณร ไม่ได้มีลูก ไม่เคยมีภรรยา แต่มีลูกศิษย์มากมายที่อาสามาปรนนิบัติดูแล แม้ไม่ได้เป็นนักบวช แต่เป็นคนมีบุญมีบารมี เพราะทำบุญทำความดีไว้มาก ก็จะมีคนดีๆอาสามาดูแลอย่างดี

* พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฎราชวิทยาลัย เล่ม 35 หน้า 181 - 183 (ทุติยปุญญาภิสันทสูตร)

Cr.เพจ พม.สมคิด ชยาภิรโต
#พระไตรปิฏก #ผู้นำแสงสว่างออนไลน์ #072today