"การให้ธรรมทาน ชนะการให้ทั้งปวง"

การที่เราให้วัตถุทาน ให้ข้าว ให้น้ำ ให้เสื้อผ้า แก่เพื่อนมนุษย์ที่ตกยาก มันก็ไม่ได้ช่วยให้เขาพ้นทุกข์หรือรวยขึ้น หรือมีชีวิตที่สุขสมบูรณ์ตลอดไป การช่วยอย่างนี้ไม่ได้เรียกว่า “รื้อสัตว์ขนสัตว์” เรียกว่า “สงเคราะห์กันชั่วคราว” ให้ได้มีกิน มีใช้ กินอิ่มเป็นมื้อ ๆ เท่านั้น วัตถุทานที่ให้ไปนั้น ใช้ได้ไม่นาน

แต่ถ้าเราให้ธรรมทานซึ่งใช้ได้ตลอดชีวิต เราบอกเขาครั้งเดียว ให้เขาได้เข้าใจธรรมะ เข้าใจเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต หรือได้ปฏิบัติธรรม ได้เรียนรู้ตามประสบการณ์ที่เราเข้าถึง

แค่เพียงครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้พบกัน แล้วได้ฟังเรื่องราวความรู้ที่ทำให้เอาตัวรอดได้ การพบกันครั้งนั้นก็เกิดประโยชน์อันยิ่งใหญ่แล้ว แม้ต่อไปจะไม่ได้พบกันอีกก็ตาม

เพราะได้ให้ธรรมทาน ความรู้ที่จะทำชีวิตให้รอด และปลอดภัยจากอบาย จากสังสารวัฏ การให้ธรรมทานนี้จึงเป็นเลิศกว่าการให้ทั้งปวง และอย่างนี้ถึงจะเรียกว่า “รื้อสัตว์ขนสัตว์” ให้พ้นจากวัฏสงสาร เหมือนอย่างที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าบำเพ็ญมา

#คุณครูไม่ใหญ่ #ธรรมะสวัสดีพระรัตนตรัย
#คำสอนมหาปูชนียาจารย์ #ผู้นำแสงสว่างออนไลน์

0 สาธุ