ทำไมเราต้องศึกษาธรรมะ ✍️
ทำไมพวกเรานี่ จึงจะต้องมาฟังเทศน์ ต้องมาเรียนธรรมะกัน นี่ตีประเด็นอันนี้ให้แตกก่อนนะ ถ้าตีประเด็นนี้ไม่แตกล่ะก็จะขี้เกียจเรียน แล้วก็จะเบื่อธรรมะไปเอง ห่างวัดไปเอง แต่ว่าถ้าตีประเด็นนี้แตกแล้วล่ะก็ เราจะขยันมาวัด
เรามาตีประเด็นกันนะว่า ทำไมจะต้องมาเรียนธรรมะด้วย อยากจะให้ข้อคิดสั้น ๆ ไว้อย่างนี้ ว่าเกิดมาเป็นคนนี่ เพียงแต่มีข้าวปลาอาหารกินทุกมื้อ ๆ ตลอดชีวิตโดยไม่เดือดร้อน คือพูดง่าย ๆ ไม่อดตายล่ะ สามารถมีข้าวปลาอาหารกินตลอดชีวิตไม่อดตายประการหนึ่ง
ประการที่ ๒ มีปัญญาที่จะทำมาหากินได้สะดวกสบายโดยไม่ติดขัด มีคุณสมบัติ ๒ ประการนี้แล้วนี่ ในชีวิตนี้จะหาความสุขได้มั้ย บอกว่าไม่พอ มีข้าวปลาอาหารกินได้ทุกมื้อ ๆ โดยไม่ติดขัด ไปทำมาหาเลี้ยงชีพอะไรก็ทำได้ เพราะมีความรู้มีปัญญาพอ อย่างนี้พอจะหาความสุขได้มั้ยในชีวิต ตอบว่าหาไม่ได้
เพราะว่าเกิดมาเป็นคนนั้นน่ะ มีเรื่องที่จะต้องผจญแต่ละวัน ๆ นี่เยอะแยะ มากกว่าปัญหาปากปัญหาท้องอีก เพราะว่าถ้า ถ้าคนที่มีข้าวกินทุกมื้อ ๆ จนตายโดยไม่ต้องขวนขวายหาเพิ่มเติม มีทุกมื้ออย่างนี้ แล้วเขาสามารถมีความสุขได้ตลอดชีวิตล่ะก็ ผู้ที่มีฐานะดี เป็นเศรษฐี เขาคงไม่เดือดร้อนกัน
ทรัพย์สมบัติก็เป็นเรื่องของการเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง คือเลี้ยงส่วนที่เป็นกาย แต่ส่วนที่เป็นใจน่ะ มันยังไม่มีอะไรไปเลี้ยง คนเรามีส่วนสำคัญอยู่ ๒ ส่วน กายส่วนหนึ่งกับใจส่วนหนึ่ง
มีข้าวปลาอาหารเลี้ยงกายแล้ว แต่ว่ายังไม่มีอาหารใจ อยู่ไม่ได้หรอก เดี๋ยวก็มีเหตุให้เป็นไป ไม่มีอาหารใจเลี้ยง ใจมันก็หิว พอใจมันหิวเข้าแล้วล่ะก็ มันยิ่งกว่ากายหิว กายหิวน่ะตักข้าวเข้าปากก็อิ่ม แต่ใจพอหิวขึ้นมาล่ะก็ มันไม่เท่านั้น ใจหิวมันหิวอะไรล่ะ มันโลภขึ้นมานี่ มันอยากได้ยศถาบรรดาศักดิ์ อยากได้ตำแหน่งขึ้นมานี่ มันชักยุ่ง พอหิวขึ้นมาอาการของใจหิว มันออกไปอย่างนั้น
เวลามันโกรธขึ้นมา โกรธก็จัดเป็นอาการใจหิวขึ้นมา เวลาโกรธขึ้นมานี่ก็เดือดร้อน โกรธแล้วไม่พอด้วยนะ พยาบาทจองล้างจองผลาญอีกด้วย นี่เดือดร้อนแล้ว เวลามันหลงตัวเองขึ้นมาก็เหมือนกัน หลงตัวเองว่าวิเศษยังงั้นยังงี้ ชาวบ้านก็เดือดร้อน หลงตัวเองว่าเรานี่ต่ำต้อยซะเหลือประดาเชียว เข็นไม่ขึ้นเชียว ชาวบ้านก็เดือดร้อน ตัวเองก็เดือดร้อน เป็นอันว่าถ้าใจมันหิวขึ้นมาเมื่อไหร่ล่ะก็ พอมันขาดธรรมะล่ะก็ เราเดือดร้อน จะมีข้าวปลาอาหารให้กินทุกมื้อ ก็เดือดร้อน เพราะฉะนั้นเราจึงมีความจำเป็นที่จะต้องมาเรียนธรรมะ เพื่อให้ธรรมะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ
๒๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๒๕

#ข้อคิด
#ธรรมะ
#จัดการความโกรธ
#หลวงพ่อทัตตชีโว